Öyle fotoğraflar anlamsız paylaşımlar yapıyorum sosyal medyadan ama içim de rahat değil... Uyuyamıyorum.
Anne olduğumdan mı diyeceğim değil ben zaten böyleydim takarım uyuyamam da şimdi bir başka...
Korkup sessizce bir köşeye çekilip kızımı göğsüme bastırıp sessizce sonsuza kadar orada durasım var...
Uyuyamıyorum çünkü üzülüyorum, üzüntümü anlatacak kelime bulamıyorum. Acıkınca ağlamasına dayanamadığın bebek büyüyor ama daha büyümüyor 20 yaşında bir kuzu...birilerinin hırsının kurbanı oluyor...yürek nasıl dayanır?! bir anne bir baba nasıl dayanır...bir evlat niye babasız büyür...aklım almıyor, düşündükçe gördükçe okudukça başım ağrıyor, uyuyamıyorum...
Nasıl vatan sağolsun denir,milli mücadele beraber veriliyordu beraberlik nerde? Hem ne hafifletir o annenin acısını bilmiyorum...içim acıyor uyuyamıyorum ama birazdan dalarım, giderim kızıma sarılır kokusunda huzur bulurum. O anne ne yapacak artık ona toprak güzel kokmaz ki...toprak kokusu artık huzur verir mi ki...
Allahım tüm şehit ailelerine sabır ver, güç ver...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder