İyi mi kötü mü çözemediğim de, sığındığım kelimem: değişik… 2022 bu benim için. Son yıllarda ısrarla iyimserdim, ısrarla beklentilerim vardı, daha güzel hayallerim. Olumsuz ne varsa, çok da üzerinde durmadan geçmek istiyordum… 2021 ne değişik bir yıl oldu, çoook güzel günlerim oldu, lafda değil özde o kadar çok anım var ki, binlerce şükür..
Yine değiştim, yine öğrendim, güzellikler var ama acılar da çektim… Beceremediğim, yapamadığım ahhlarım…
Biraz yaş aldım, bir kaç beyaz tel ekledim saçıma, bir kaç tecrübe hayatıma, kalbime yeni acılar, hayatıma yeni kişiler, işlerime işler ekledim, yer açılmalıymış biraz da temizledim…
Çok çalıştım, çok yoruldum, ama çok öğrendim, biraz eğlendim.
Geçenlerde bir yazı vardı, çok popüler, ilk defa insanlar bit artık 2021 diyemiyor, 2022 ye güven yok… Tam hissim bu benim de.
Aslında bir Sezen Aksu şarkısı kadar karışık içimiz, bir melankoli ki tarifsiz : ‘’İhaneti sende gördüm
Sende şiddeti gördüm aşkı gördüm
Yanarak içinden geçtim aşkın
Kor olmadan küle döndüm. Dokun bana bana dokun ne olur
Hasretinden öldüm
Kopar zincirleri yeniden gel
Durmadan gel hep gel’’
Bir çocuğa gelecek vermek-verememek-korumak nasıl zor bir sorumluluk, şimdi bu dünyada nasıl bir açıklama yapacağız çocuklarımıza bilmiyorum. Nasıl koruyacağım onu, şartlarını… Düşünsek uyuyamayız, ya düşünmesek yaşayabilir miyiz…
Yine de bazen bir gerçek var. Başarmanın tek yolu var, dayanmanın tek yolu var, inadına devam… Başka yol bilmeyip devam etmek de benim gücüm.
‘’Yok Öyle Umutları Yitirip Karanlıkta Savrulmak. Unutma Aynı Gökyüzü Altında Bir Direniştir Yaşamak’’
Sağlıkla yaşayalım, saygıyla yaşayalım, çok sevgili yaşayalım… Huzur sıcağında bir yıl olsun. Yine çok şey istemiyorum :)) Yatlar, katlar 2022 ekonomisinde zor, onu sonrası için listemizde tutalım:)
