Değişiklik iyidir...

Çocuğun olunca ne değişiyor?

Çocuğun olunca ne değişiyor diye sürekli sorulur ya, madde madde bir yazı gibi olacak ama bence şöyle:

Daha duygusal oluyorsun

Daha güçlü oluyorsun

Çocuğuna anne değil tüm çocuklara anne oluyorsun

Anneni anlıyor, daha da çok seviyorsun

Gelecek kaygın artıyor

Daha uzun yaşamak istiyorsun

Geleceği görmekle ilgili merakın artıyor ama kendin için değil, çocuğunun geleceği merak sebebi...

Daha şükürcü oluyorsun

Doktor, hemşire, aşçı, öğretmen, oyuncak imalatçısı ve daha bir çok meslek sahibi oluyorsun

Oyun öğrenmeye çalışıyorsun

Sabırlı olmakta kendini aşıyorsun

Uykusuz oluyorsun

Yemek yemeye vakit bulamayabiliyorsun

Az şikayetçi olmaya başlıyorsun

Baktığın her yetişkinin bir gün bebek ve çocuk olduğunu düşünüyorsun

Bir heykeltraş olduğunu düşünüyorsun

Mutluluk nedir anlıyorsun

Muhtaçlık nedir anlıyorsun

Yardım etme kapasiteni artırıyorsun

Ağlayan çocuk gördüğünde kınamıyorsun ama sen herşeye ağlıyorsun

Daha çok seviyorsun herşeyi, daha çok sevgi yaymak istiyorsun, tüm çocuklar sevilsin istiyorsun

Bir tane konuşamayan varlığı anlıyorsun

Hayatı baştan öğreniyorsun, yemek yemek, yürümek, tuvalete gitmek herşey yeniden öğrenilecek

Bir elmayı ıssırmak, tuvalete gitmek, gülmek, bir kelime söylemek ne kadar büyük nimetmiş ve ne kadar da zormuş öğreniyorsun

Erken yatıp erken kalkmayı, gec yatıp erken kalkmayı ve uyumasan da erken kalkmayı öğreniyorsun

Sinemaya gidemeyebiliyorsun, sevdiğin bir çok aktiviteyle vedalaşıyorsun, sosyallik azalabiliyor

Ama ömrümün sonuna kadar bir daha sinemaya gitmesem de olur diyebiliyorsun çocuğun olunca...

Kısaca ilk aklıma gelenler böyle. Değişiyor evet ama zaten değişiklik iyidir demez miyiz hep:)

Büyüdüğünü Hayal Ediyorum...

Büyüdüğünü hayal ediyorum...Saçların uzamış,belki bir kalem sürmüşsün güzel gözlerine...Kime sevgiyle bakacaksın, kimden nefret edeceksin. Nerede okuyacaksın, ne isteyeceksin, ne hayaller kuracaksın...Ne rengi seveceksin, ne giymek isteyeceksin? Bizim de ortak kıyafetlerimiz olacak mı? Beraber neler yapacağız? Seni bir yere yolcularken ne kadar özleyeceğim kimbilir. Özleyeceğim ama senin gözlerinin içi gülüyorsa nasıl susacağım. Kim üzecek seni...Kime aşık olacaksın, ne kadar ağlayacaksın ve ben bu acının hiç olduğunu anlatabilecek miyim sana... Benim gibi oje aşığı olup uzun tırnak sevecek misin, anneannen gibi sevmeyecek misin? Ben anneanneme çekmişim mesela:) Bana ne kadar kızacaksın seni korumaya çalışırken? Sözlerin canımı acıtacak mı acaba...büyüdüğünü görebilecek miyim? Okulun evlenmen çocuğun...yanında olabilecek miyim? Arkadaşlarınla ergen muhabbetini duyacak mıyım?? Sen de işe başlayacak mısın? isyan edecek, koşturacak mısın? Kendi hayatının telaşında bize kızacak mısın? Bazen niye doğurdun diye bazen niye böyle yetiştirdin diye bazen sırf kızacak birini aradığın için...Üzülme sen olur mu ne olursa olsun üzülme, zoraki güçlü olma ama biraz boşver sen olur mu? Hayatın kısa olduğunu erken öğrenip hafife al hayatı... Hızla geçiyor ya zaman, yakalamaya çalışma koşturma, huzurlu yavaş tadını çıkar anın...Her günün birbirinden güzel geçsin bebeğim. ben bir şekilde göreceğim seni, kokun hiç gitmeyecek burnumdan yanında olacağım, olmalıyım. Dualar bunun için değil mi? İstemek önemli bir yol katetmek değil mi? Senin en güzel en kötü gününde yanında olmak istiyorum bitaneciğim...